Tahviller, hisse senedinin aksine mülkiyet değil, borç senedidir. Tahvil sahibi, tahvili çıkaran kuruluşun alacaklısıdır, şirketin üzerinde alacağından başka hiçbir hakka sahip değildir ve şirketin yönetimine katılamaz.
Devlet tahvili
, Hazine Müsteşarlığının bir yıldan uzun vadeyle ödünç para bulmak amacıyla çıkardığı devlet iç borçlanma senetleridir (DİBS). Hazine bonosu, Hazine Müsteşarlığı tarafından çıkarılan, vadesi bir yıldan kısa devlet iç borçlanma senetleridir. Son dönemde piyasaya sunulan “gelire endeksli senetler” ise, getirileri Kamu İktisadi Teşebbüslerinden elde edilen gelirlere bağlı olan devlet iç borçlanma senetleridir.
Özel sektör tahvilleri, anonim şirketler tarafından çıkarılan borçlanma senetlerini ifade etmektedir.
Eurotahvil (Eurobond) ise, ihraççı ülke veya şirketin kendi para birimi dışındaki yabancı bir para birimi üzerinden ve uluslararası piyasalarda ihraç edilen tahvillerdir.
Tahviller sabit veya değişken faizli olarak ihraç edilebilmektedir. “Kupon ödemeli” tahviller
, vadeden önce belirli ara dönemlerde faiz ödemesi sağlar.
Borçlanma araçları
, vade sonuna kadar elde tutulduğu takdirde, belli bir faiz kazancını garanti eder. Ancak yatırımcı, tahvil veya bonoyu vade sonuna kadar tutmak zorunda değildir. Yatırımcı, tahvil veya bonoyu vadesinden önce satarsa, ikincil piyasadaki faiz oranlarındaki değişimden etkilenir. Eğer piyasadaki faiz oranları gerilemiş ise getirisi artar, faiz oranları artmış ise getirisi düşer, hatta zarar edebilir.