Üçer Aylık Dönemler Halinde Muhtasar Beyannamenin Verilmesi
Üç aylık muhtasar beyanname vermek isteyen mükelleflerin GVK’nın 98’inci maddesinde de belirtildiği üzere; çalıştırdıkları hizmet erbabı sayısının 10 ve daha az olması, yapılan tevkifatlar arasında zirai ürün bedellerinden yapılmış tevkifat bulunmaması ve bağlı bulunduğu vergi dairesine önceden üç aylık dönemler halinde muhtasar beyanname verileceğinin bildirilmiş olması gerekmektedir. Vergi dairesine üç aylık dönemler halinde muhtasar beyanname verileceğine ilişkin bildirimde bulunmadan, üçer aylık beyanname verilmesi durumunda, vergi dairesince dönemi geçen aylar için cezalı tarhiyat yapılmaktadır. Bu üç şartın gerçekleşmesi halinde mükellefler her ay yerine üçer aylık dönemler (Ocak-Şubat-Mart dönemi için 23 Nisan, Nisan-Mayıs-Haziran dönemi için 23 Temmuz, Temmuz-Ağustos-Eylül dönemi için 23 Ekim ve Ekim-Kasım-Aralık dönemi için 23 Ocak) halinde muhtasar beyanname verme imkânından yararlanabileceklerdir.
Burada bir hususu belirtmekte fayda vardır. Üçer aylık dönemler halinde muhtasar beyanname verme imkânı ile ilgili olarak gerekli şartlardan biri olan “çalıştırdıkları hizmet erbabı sayısının 10 ve daha az olması” hükmünü vergi idaresi, mükellefin merkez ve şube işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlemektedir. Bu konuda Vergi İdaresinin görüşü ile bazı Danıştay kararlarının birbirinden farklı olduğu görülmektedir. Maliye Bakanlığının 11.03.1983 tarihli ve GVK/2-2176-234/15789 sayılı Genel Yazısında, “Tüzel kişiliği haiz işverenlerin, özellikle bankaların yanlarında çalıştırdıkları hizmet erbabı sayısının hesabında, anılan işverenlerin tüzel kişilik olarak çalıştırdıkları toplam hizmet erbabı sayısının dikkate alınması gerekir” denilmiştir. Danıştay 3. Dairesi, 24.06.1996 tarih ve Esas No:1995/2960 Karar No:1996/1484 no.lu Kararında özetle merkez işyeri İstanbul’da bulunan şirketin Bursa’daki şubesinde çalıştırdığı üç işçisi için yapmış olduğu ücret ödemelerine ait muhtasar beyannamelerini önceden haber vererek üç ayda bir ücret ödemesi yaptığı yerdeki vergi dairesine vermesini uygun görmüştür. Benzer şekilde, yönetim ve denetim kurulları başkan ve üyelerinin de hizmet erbabı sayılması ve anılan kişilere yapılan huzur hakkı ödemelerinin ücret olarak vergilendirilmesi ve dolayısıyla anılan kişilerin de hizmet erbabı sayısının 10 kişiyi aşıp aşmadığının tespitinde dikkate alınması gerekmektedir.
kaynak: lebib yalkın
